~~ මා මගෙන් අරන් යන නුඹ ~~

සීතලට ගුලි වෙච්චි

අකීකරු සිතුවිල්ලක්

පනින්නට හදනවා

එක සිතක උණුහුමට

පුදුමමයි ඒ සිතේ රස්නයට

අකුරු අමුණා හැඩකර

හික්මවන යුරු

මගේ ඒ සිතුවිල්ල

~~ වසන්තය පිපෙන තුරු 06 ~~

පරණ කොටස් කියවලා එමු 
~~ වසන්තය පිපෙන තුරු 01 ~~
~~ වසන්තය පිපෙන තුරු 02 ~~
~~ වසන්තය පිපෙන තුරු 03 ~~
~~ වසන්තය පිපෙන තුරු 04 ~~
~~ වසන්තය පිපෙන තුරු 05 ~~

ඊලඟ සති දෙකේ office ඉවර වෙලා ඇවිත් අපි දෙන්නා කරේ බිස්නස් එකට අවශ්‍ය දේවල් සුදානම් කර ගන්න එක  බිස්නස් එක සැලසුම් කරන හැටි.. බිස්නස් එක රේජිස්ට්ර් කරන්න අවශ්‍ය ඇප්ලිකේෂන් , ලෝන් ඇපිලිකේෂන් එහෙම ගෙනල්ලා සුදානම් උනා ..
අපි දෙන්නා අතේ තියෙන සල්ලි දාලා රෙන්ට් එකට පොඩි ඔෆිස් ස්පේස් එකක් ගත්තා... අවශ්‍ය මැෂින් කීපයකුත් අරගෙන බිස්නස් එක ස්ටාට් කරන්න පුළුවන් තත්වෙට අවා..
ඊලඟට නමක්... නමක් හොයන්න මාර ගේමක් දෙන්න උනා අන්තිමට කල්පනා කරලා කරලා "Nano Soft Solution " කියලා අපේ බිස්නස් එක රෙජිස්ටර් කරගන්න පුළුවන් උනා ...
අයියාගේ හෙල්ප් එකෙන් ඇප්ලිකේෂන් එක පුරවලා අවශ්‍ය ඩොකියුමන්ට් හරි විදිහට හදා ගන්න පුළුවන් උන නිසා ඉක්මනටම ලෝන් එකේ වැඩේ කරගත්තා ...


මාස දෙකක් වෙද්දී සියල්ල සුදානම් ... හොඳ නැකතක් බලලා සුබ මොහොතින් අපේ ගෙවල් දෙකටම කියලා   දෙමාපියන්ගේ ආශීර්වාදය මත හාමුදුරුවෝ නමක් ගෙනල්ලා පිරිතක් කියලා අපි Nano Soft එක පටන් ගත්තා. ඕපනින් එකට අපේ පවුල් දෙකේ කට්ටියට අමතරව අපි දෙන්නා ජොබ් එක කරපු තැන බොස්ටත් ඉන්වයිට්  කලා .. කිරිබත් කැවුම් එක්ක පොඩි තේ මේසයක් අම්මලා ලෑස්ති කරලා තිබ්බා.. තේ බිලා ඉවර වෙලා හැමෝම සුබ පතලා ඉවර උනාම,

අපිව පුදුම කරමින් බොස් අපිට මෙන්න ඔයාලට ඔයාලාගේ ගමන සාර්ථක වෙන්න කියලා අපිට එහෙට ආපු පොඩි Contract එකක් දුන්නා ...

එහෙම පටන් ගත්ත Nano Soft එක අපි දෙන්නගේ මහන්සියෙන් බලන් ඉද්දි හොඳ තැනකට අවා ... Marketing පැත්ත පවන් බලද්දී Development පැත්ත මම බැලුවා .. මාස 6 වෙද්දී අපි 5 දෙනක් ගෙන් පටන් ගත්ත එක 20 දෙනක් වැඩට අරන් වැඩ කරන්න තරම් අපිට Jobs අවා... පටන් අරන් අවුරුද්දකට කිට්ටු වෙන්න අවා .. අපි කලින් වැඩ කරපු තැන Sub Contract ගන්න පුළුවන් උනා වගේම Singapore Company එකකත් Sub Contract ගන්න පුළුවන් වෙච්චි එක අපි ලබපු ලොකු ජයග්‍රහණයක් වුනා .. එක දිගට දෙන්නම සැහෙන්න වැඩ වලින් සැහෙන්න හෙම්බත් වෙලා හිටියත් අපේ මහන්සියෙ ඵල නෙලද්දී දැනුනු සතුටෙන් ඒ මහන්සිය නැතිව ගියා.. Company එකේ  පළවෙනි Profit එක අපි දෙන්නා අතර බෙදුණු දවස අමුතුම සතුටක් දැනුනේ.. කලින් ජොබ් එක කරලා salary එක ගත්ත පලවෙනි දවසේ දැනුණු සතුටට වඩා සිය දහස් ගුණයක සතුටක් අමුතුම හැඟීමක් සිත වෙලාගෙන තිබ්බා..

කාලෙකට පස්සේ අපි දෙන්නා වික් එන්ඩ් එකක් නිවාඩු ගත්තා .. ඒ වික් එන්ඩ් එකේ සෙනසුරාදා හවස පවන් මට කෝල් කළා ...

හර්ෂයෝ උඹ හෙට මුකුත් වැඩක් දාගෙන ද ?
නෑ බං මුකුත් නෑ .. මොකෝ සීන් එක ?
හෙට උදේ පොඩි ගමනක් යමුද මා එක්ක ?
යමන් යමන් ... මම එන්නම් .. කොහෙද?
යමන්කෝ යන ගමන් කියන්නම් ... මගේ බයික් එකේ යමන් .. 9.30 විතර ලෑස්ති වෙලා හිටපන්...
ඔකෙස් ...
එළකිරි එහෙනම් මම තිබ්බා.. නාගන්න යන්න ඕනේ...
අම්මෝ පල  එකනම් හොඳ වැඩක්.. ගමට සේවයක් ..
පල &^%$ යන්න... මම යනෝ බායි ..
බායි බායි ...

ජනේලෙන් එහාපැත්තෙ තාප්පේ උඩ ලේන්නු දෙන්නෙක් රණ්ඩු වෙනවද කොහෙද කෑ ගැහිල්ලට යන්තම් ඇහැරුණා ඔළුව් මේ පැත්තට හරවලා අයේ නිදා ගන්න යද්දී මුණට ඉර අව්ව වැටුනා..
අම්මට සිරි වෙලාව කීයද .. 8.50  හුටා .. පවනා කොහෙද යන්න කතා කලානේ .. මගුලයි.. දඩ බඩ ගාලා නැගිට්ට .. කුස්සියට දිව්වා තේ එක බීවා.. බාත් රුම් එකට රිංග ගත්තා ..

පුතා අන්න පවන් පුතා ඇවිත් හෝන් ගහනවා ..  මම බාත් රුම් එකේදී අම්මා කෑගහනවා ..
අනේ අම්මේ ඌට පොඩ්ඩක් ගෙට ඒන්න කියන්නෝ.. මම ලෑස්ති වෙනවා කියලා ...

යකෝ තොට ලෑස්ති වෙලා ඉන්න කියලා නේ කිවේ.. පවන් කාමරේට ඇවිල්ලා කෑ ගහනවා ..
නින්ද ගියා බං .. හිටපන් නාලා ඉවරයි.. විනාඩි 2යි ඇඳ ගත්තා අවා ..
නොදොකින් තෝ...  උලමා ..

 බාත් රුම් එකෙන් ඇවිල්ලා අම්මා මැදලා ගෙනල්ලා තියපු ටි ෂර්ට් එක ඇඳගෙන රැක් එකේ තිබ්බ ෂොට් ගත්තා අදින්න අතට ..
ෂෝට අදින්න එපා යකෝ ... ඩෙනිම දාගනින් ..
මොකද්ද බං.. අපි කොහෙද යන්නේ ... හිටපිය එහෙනම් .. ඩෙනිම දාගෙන එන්නම් ...හරි යමන්.. අම්මේ අපි යනෝ ..
උදේට කන්නේ නැද්ද ළමයෝ .. කොහෙද මේ දෙන්නා උදෙන්ම යන්නේ ..
බෑ අම්මේ මුට පරක්කු ලූ .. යන ගමන් මොනා හරි කන්නම් ...
ඇන්ටි අපි යනවා එහෙනම් ..
හරි පුතාලා පරිස්සමින් ගිහින් එන්න.

බේස්ලයින් එක දිගේ ඇවිත් කැළණි පාලමෙන් නුවර පාරට දාද්දි මම ඇහුවා ..
පවන් කියපන් කෝ අපි කොහෙද යන්නේ කියලා..
කෙල්ලක් බලන්න .. වරෙන් ගිහින්ම බලමු ...
ඈ මොකද්ද කිවේ .. අනේ පල යන්න බයිලා නොගහා .. කියපිය කෝ ..
පවන් හිනා උනා විතරයි ...
මුට මම හිතින් බැන බැන .. යමන් කෝ යන දෙවාස්තානෙක කියලා හිටියා...

පැයක විතර ගමනකින් පස්සේ පවන් එක ගෙදරක් ඉස්සරහ නැවැත්තුවා.. සාමාන්‍ය පොඩි ගෙයක් ලස්සනට මල් වවපු මිදුලක් එක්ක.. ඉස්සරහ O/L , A/Lකරන වයසේ වගේ පිරිමි ළමයෙක් හිටියා ..

පවන් හෙල්මට් එකයි ජැකට් එකයි ගලවලා බයික් එක උඩින් තියලා පඩිය බැහැලා ඉස්සරහට යද්දී මමත් උගේ පස්සෙන් ගියා ..

අයියලා කාවද බැලුවේ?
මල්ලි අක්කා ඉන්නවා ද ? අපි අක්කගේ පරණ යාලුවෝ වගයක් ..
අක්කේ මෙන්න යාළුවෝ වගයක් ඇවිල්ලා .. මල්ලි කතා කරගෙනම ගේ ඇතුලට ගියා ...

"කවුද මල්ලි" ගේ ඇතුලෙන් ආපු හුරු පුරුදු කටහඬ එක්ක වටේ පිටේ සිරි නරඹා නරඹා හිටිය මට ගේ ඇතුල දිහා බැලුනා ...        
දෙවියනේ "කන්කානම් මුදියන්සේලාගේ හංසිනි පවනි චතුරිකා" ගේ ඇතුළෙන් මුණ මතු වෙද්දීම මගේ හිත ඇතුලේ මුළු නමම මතකෙට අවා ... පවන්ගේ මුණේ ලස්සන හිනාවක් ඇදිලා ..

දෙවියනේ පවන්, හර්ෂ, කොහොමද ? කොහොමද ගේ හොයා ගත්තේ? මේ කොහේ යන ගමන් ද? එළියේ මොකෝ .. එන්න එන්න වාඩි වෙන්න ..  

කෙල්ල සම්පුර්ණයෙන්ම අන්දොස් .. ප්‍රශ්න ගොඩයි .. එකී විතරක් නෙමේ මමත් ෆුල්ම අන්දොස් ..

අපි ගිහින් ඉස්සරහ තිබ්බ පුටු දෙකකින් වාඩි උනා ....

මතු සම්බන්දයි

                                                                                                    අවසාන කොටසට
 

~~ වසන්තය පිපෙන තුරු 05 ~~

පරණ කොටස් කියවලා එමු 
~~ වසන්තය පිපෙන තුරු 01 ~~
~~ වසන්තය පිපෙන තුරු 02 ~~
~~ වසන්තය පිපෙන තුරු 03 ~~
~~ වසන්තය පිපෙන තුරු 04 ~~

එදායින් පස්සේ අපි හැමදාම බස් එකේ යන්න පුරුදු උනා ...ආතල් එකේ ඒසි එකේ ආපු කාලේ ඉවරයි ..මමත් හිතින් බැන බැන යාළුවා වෙනුවෙන් කට්ට කන්න ගත්තා.. පවන් පුළුවන් තරම් හංසිව මග ඇරලා හිටියා. බස් ස්ටෑන්ඩ් එකේදී හංසි එනවා දැක්කොත් මාවත් ඇදගෙන කඩේකට රිංගනවා මිසක් හංසිට පෙන්න හිටියේ නැ. එත් දවසක් අපි බස් එකෙන් බැහැලා එද්දී මම හංසි එනවා දැක්කා. හැබැයි ප්‍රමාද වැඩි...

"පවනා අන්න හංසි" කියලා කියන්න හදලා කට වහගත්තේ මොන මගුලක් ද හැමදාම හැඟෙන්නේ වෙන දෙයක් වෙයි නේ කියලා මම කට වහ ගත්තා. හංසි ලඟට එනකම් පවන් දැක්කෙත් නැ ..

ගුඩ් මොර්නින්ග් පවන් .. හර්ෂ .. මොකද මේ පැත්තේ ...
ගුඩ් මොර්නින්ග් හංසි ... ආ මේ මේ අපි යාලුවෙක් හම්බු වෙන්න අවා .... පවන් කිව්වා ...
කවුද කෙල්ල්ක්ද ... හේ හේ හේ
ඉස්සරනම් අවා කෙල්ලක් බලන්න දැන් නම් එන්නේ නැ .. කිව්වේ නැ මගේ කටින් පැන්නා ... පවනායි හංසි දෙන්නාම මාව කන්න වගේ බැලුවා ..
හරි පවන් එහෙනම් හම්බුවෙලා එන්න කෝ යාළුවාව මම යනවා කාල්ස් එකට ...
අමුතු විදිහට කියලා එකී යන්න ගියා ...

ශී බලපන්කො දැක්කේ නැනේ බං ලඟට එනකම්ම...
ඇයි වෙනදා වගේ හැංගෙන්නද ? මොන හුයන්නකට ද යකෝ අපි හැඟෙන්නේ ....
නැ බං ඒකිගේ පස්සේ එනවා කියලා වැරදියට හිතයි කියලා .. අනික මොකද්ද බුරුවො අර කියපු කතාව...
අඩේ සොරි බං හිතලා කිවේ නැ.. දන්නවා නේ සමහර වෙලාවට මගේ කටට බ්රේක් නැ බං
හ්ම්ම් හරි හරි යමන් දැන් ක්ලාස් එකට ... විනාඩි 5 විතර පස්සේ අපිත් ක්ලාස් එකට ගෑටුවා ..

කොහොමන් කොහොම හරි පවන් වෙනස්වෙන්න ගත්ත විත්තිය මට තෙරෙද්දී ඒ වෙනස හොඳ පැත්තට බව    තේරෙන්න එක සිදුවීමක් උනා ....


සෙනසුරාද දවල්ට කාලා මම ආතල් එකේ නින්දක් දාගෙන ඉද්දි එක පාරට මාර්ක් ඇන්ටනි කණ අස්සේ Let  it Rain Over me කියලා කෑගහන්න ගත්තා ... ලාවට ඇහැක් ඇරලා නො බැලුවාම පවන්ගේ ලෑන්ඩ් ලයින් එකෙන් කෝල් එක...
ඇස් දෙක අරින්නේවත් නැතිව ෆෝන් එක කණ උඩ තියන් මම අන්සාර් කරා
ඇයි බං ....
හර්ෂ පුතා පවන්ගේ අම්මා කතා කරන්නේ ..
එක ඇහුනා විතරයි හාන්සි වෙලා හිටිය මාව කෙලින් උනා ඒ පාර මොන මාරලයක් ද පාත් වෙන්න යන්නේ කියලා හිතිලා ..
ආ ඇයි ඇන්ටි ....
සොරි පුතා නිදන් නේද හිටියේ....
ආ එකට කමක් නැ ඇන්ටි .. මම මේ නිකන් ඇදට ආවා නින්ද ගියා ...
පුතා මම මේ කතා කලේ අපේ පුතාට මොකක් හරි ප්‍රශ්නයක් ද ?
ඇයි ඇන්ටි එහෙම ඇහුවේ ?
නැ පුතා වෙනදාට මම කොච්චර කිවත් Clubbing යන්න එපා කියලා අහන්නේ නැති කෙනා .. මම අහගෙන ඊයේ යාලුවෝ ඇවිත් කතා කලත් ගියේ නැ.... වෙනදා වගේ නෙමේ ..කාමරේ වැඩි හරියක් ඉන්නේ ... මම ඇහුවාට කියන්නෙත් නැ... මොකක් හරි ප්‍රශ්නෙකද පුතා එයා ඉන්නේ ?
අනේ නැ ඇන්ටි එහෙම කිසිම ප්‍රරශ්නයක් නැ .. Exam එක ලඟයි නේ ඇන්ටි එකයි .... මාත් එක්ක කිවා ටිකක් පාඩම් කරන්න ඕනේ කියලා ..
අනේ මන්දා පුතා මට කොල්ලාගේ වෙනසක් තේරෙනවා... එකයි මම මේ ඇහුවේ ... පොඩ්ඩක් හොයලා බලන්න ඔයාලා පොඩි කාලේ ඉදලා දන්නවා නේ ...
හරි ඇන්ටි බය වෙන්න එපා එහෙම දෙයක් නැ...

ඉතුරු මාස දෙක තුනත් විශේෂයක් නැතිව ගෙවිලා ගියා... Exam එක ලියලා ඉවර උන දවසේ අපි ඔක්කොම සැහැල්ලුවෙන් හිනා වෙලා හිටියත් .. පවන්ගේ ඒ හිනාව අස්සේ එලියට පෙන්නනේ නැති දුකකුත් තිබුනා කියලා මම දැනන් හිටියා.....
ක්ලාස් ඉවර වෙලා පොඩියට තිබුණු පාර්ටි එක ඉවර වෙලා අපි හැමෝම සමුගද්දි පවනියි ෂෙහාරායි අපි ඉන්න තැනට අවා ...
ඇවිල්ලා අපිට කතා කරලා සමුගන්න යද්දී පවන් මට ඇහැක් ගැහුවා .. මට තේරුනා මූට තනියම කතා කරන්න ඕනේ කියලා .. මම ශේප් එකේ ශේහරායි අනික් සෙට් එකයි අරන් පොඩ්ඩක් එතනින් එහාට ගිහින් පවනට පොඩි චාන්ස් එකක් දුන්නා ..

තාමත් ඔයාගේ උත්තරේ වෙනසක් නැද්ද හංසි ....
හ්ම්ම්ම් නැ පවන් ... මම එදත් කිවේ මම දැන්ම ඔය මුකුත් හිතන්නේ නැ කියලා... ඔයාට අකමැති හින්දා නෙමේ .. ඔයා හොඳ කොල්ලෙක් මට තේරෙනවා .. අදින් පස්සේ ඉතින් අපි හම්බුවෙන එකක් නැ .. මාව දකින්නේ නැතිව කාලයක් ගියාම මේ ඔක්කොම අමතක වෙයි ..
එකනම් වෙයි කියලා හිතන්න අමාරුයි හංසි ... එක ඉල්ලීමක් කරන්නම් පුළුවන් නම් මාව මතක තියාගෙන ඉන්න ... අමතක කරන්න එපා ..දවසක අයේ අපි හම්බු වෙයි ... එච්චරයි මම ඉල්ලනේ...
එහෙම වෙන්නේ නැ පවන්.. ඔයා මම ඉල්ලපු දේ ඉටු කළා .. ඔයා වගේ කෙනක් එහෙම අමතක වෙන්න නම් මම මැරිලා උපදින්න ඕනේ.. එත් මම ඔයාට කියන්නේ මාව අමතක කරලා දාන්න ...

එහෙනම් මම යන්නම් පවන් ... අනම් මනම් හිතන්නේ නැතිව අනාගතේට වැඩක් කර ගන්න පවන්.. පරිස්සමින් ඉන්න ...බුදුසරණයි...
හ්ම්ම්ම් හා හංසි ... බුදුසරණයි .. ඔයත් පරිස්සමින් ...



කාලය ඔහොම ගෙවිල යද්දී අපි දෙන්නා ප්‍රෝග්‍රෑම්න් කොර්ස් එකක් කරන්න සෙට් උනා .. අවුරුද්ද කින් අපි එකත් ඉවර කරලා .. පවන් ගේ තාත්තා ගේ යාලුවෙක් ගේ කම්පනියක ජොබ් වලට සෙට් උනා... අපි එතැනත් අවුරුද්දක් විතර වැඩ කළා ... දවසක් ..

හර්ෂයා ... උඹ ගාව ඉතුරු කර ගත්ත සල්ලි තියෙනවා ද ?

මොකෝ බං ? ටිකක් ඇති ...

පොඩි අයිඩියා එකක් තියෙනවා මගේ... අපි දෙන්නා පටන් ගමුද බිස්නස් එකක් .. Software Solution කම්පැනි එකක් ..

අම්මට සිරි පට්ට අයිඩියා එක .... කරමු මචං .. දැන් බලහන් අපි Develop කරපු Software ටිකට කස්ටෝගෙන්  ඔක්කොම අවේ Positive Feed backs නේ බං ... අපිට කරන්න පුළුවන් වෙයි .... එත් බං අපි දෙන්නා ගාව තියෙන ඒවා ඇති වෙයිද ? මදි උනොත් උඹට තාත්තාගෙන් හෙල්ප් එකක් ගන්න පුළුවන් නේ බං ..

නැ බං .. මට ඕනේ තනියම කරන්න තාත්තාගෙන් නැතිව.. උඹලාගේ අයියාට කියලා බෑන්ක් ලෝන් එකක් සෙට් කර ගන්න තමා අයිඩියා එක තියෙන්නේ ....

හරි අවුලක් නැ .. මම කතා කරන්නම් අයියාට.. පස්සේ අපි දෙන්නා ගිහින් කතා කරමු.. මම දන්නා තරමින් Business Registration / Proposal එහෙම ඕන වෙනවා ..

හරි එව්වා හදමු .. උඹ මගේ පාට්නර් වෙනවද .. උඹ මාත් එක්ක එනවා ද ?

ඕක අහන්න දෙයක්ද යකෝ.. අපායට හරි යමන් මම එනවා ...

පාසල් ජීවිතෙන් සෙල්ලකාර ජීවිතෙන් සමු අරන් ජිවිතේ අළුත් පිටුවක් පෙරලන්න යන ඒ පිටුවේ මටත් ලොකු තැනක් දුන්නු මගේ ෆ්‍රෙන්ඩා ගැන අවංක හද පිරි සතුටකින් පවන් ගේ කරට අත දාගෙන මම කිවා ...

                                                       මතු සම්බන්දයි 



                                                                                                         හයවැනි කොටසට