වෙලාව රෑ 12ත් පහුවෙලා .. නින්ද අහලකවත් නැ.. පොල් අත්තකින් බේරිලා එන හඳ එළිය තීරු තීරු පොටිකොවට වැටිලා අමුතු රටා මවලා . හුළඟට පොල් අතු එහෙ මෙහෙ වෙද්දී ඒ රටාත් එක එක විදිහට වෙනස් වෙනවා ... මතකද උඹට ඉස්සර මේ රටා වලට එක එක නම් දානවා .. උඹ හැමදේකම වෙනස් දෙයක් දැක්කා. ඒ හින්දම වෙන්න ඇති උඹ මාත් එක්කත් ආවේ, නිකම්ම නිකන් සාමාන්‍ය කොල්ලෙක් වුනු මගේ වෙනසක් උඹ දකින්න ඇති.
මේ හඳ එළිය මගේ ජිවිතේ මතකයන් කියකටන්ම් සාක්‍ෂි දරනවා ද .. ඒ දුක සැප පිරුණු අතීතේ....
හොදම යාළුවෝ දෙන්නා වුනු අපි දෙන්නට ගමේ උන් කතන්දර හැදුවා.. ඒ කතා අම්මලා විශ්වාස කරලා දෙගොල්ලා අසල්වැසි වෛරක්කරයෝ වෙද්දී අපි බඩ අල්ලන් හිනා උනා ..
එත් එයාලා අපිව හිර කරද්දී අපේ හිත්වල නොතිබ්බ ආදරය කියන දේ හිත් වලට මෝදු වෙන්න ගත්තා..
කාටත් හොරෙන් දවසක් රෑක , එත් මේ වගේම හඳ එළියේ ඉස්ඉස්සෙලාම මම උඹේ නළල කිස් කරා .. එකත් බයෙන් ගැහි ගැහි .. ඇස් දෙක පියාන උඹ හාදුව වින්දා .. අපි වෙන් වෙලායන්න හදද්දී බලාපොරොත්තු නොවුණු විදිහට උඹත් මගේ නළලට කිස් එකක් දීලා ලැජ්ජාවෙන් දිව්වා අද ඊයේ වගේ මතකයි ..
පුංචි පඩියකට රස්සාව කරපු මට උඹට වැලන්ටයින්, බර්ත්ඩේ, ඇනිවසිරි ගිෆ්ට් අරන් දෙන්න සල්ලි තිබ්බේ නැ. උඹ කවදාවත් ඒවා බලාපොරොත්තු උනෙත් නැ . එත් මම දුක් උනා. ඒ ගැන කීවාම උඹ කිවේ,
"කමක් නැ පුළුවන් දවසක අරන් දෙන්න කෝ"..
අම්මලා කැමැති කරවා ගන්න බැරිම තැන, අපේම ලෝකයක් හොයාගෙන මේ සාමාන්‍ය කොල්ලා එක්ක අවෙත් මේ වගේම හඳ පායලා තිබ්බ දවසක. ඒ මිට අවුරුදු 12කට කලින්...
උඹ නැත්තම් අද මම මේ තැන නැ .. මෙතැනට එන්න උඹ හැමදාම මගේ පිටිපස්සෙන් හිටියා .. අපේ කියලා කවුරුත් නැති වෙද්දී තනියම නැගිටින්න උඹ මට හයියක් උනා.. දවසම වැඩ කරලා OT කරලා රෑ වෙද්දී මම ගෙදර එනකම් උඹ ඉස්සරහට වෙලා බලන් ඉන්නවා..හරිම මහන්සි කියලා කවදාවත් උඹට කියන්න උනේ නැ. එක උඹට තේරෙනවා .. එහෙම දවස් වලට උඹ අමාරුවෙන් හදපු කෑම එක බෙදන් ඇවිත් කවනවා. එහෙම නැත්තම් ලඟට වෙලා කනකම් ඔළුව අත ගානවා.
සමහර දවස් වල, ගොඩක් වෙලාවට හඳ එළිය තියෙන දවස් වලට රෑට කෑම කාලා, අපි උන්නු පොඩි කාමර කෑල්ලේ ඉස්සරහ පඩිය උඩට වෙලා මගේ උරහිසේ නැත්තම් උකුළට වෙලා ඔහේ හඳ දිහා බලන් කියෝ කියෝ ඉන්නවා..
-හසීත .. කොහෙද ඔයා ...
ඒ මගේ චන්දි මාව හොයනවා..
-ආ චන්දි මම ඉස්සරහා ....
-මොනාද අනේ මේ රෑ දොරත් ඇරගෙන කරන්නේ ඉස්සරහට වෙලා ..
චන්දි පුරුදු විදිහට ඇවිත් මගේ උකුලෙන් වාඩි වෙන ගමන් ඇහුවා .. මම මුකුත් නොකියා හඳ දිහාට ඇඟිල්ල දික් කරලා පෙන්නුවා.. මගේ පපුවට හේත්තු වෙලා ටික වෙලාවක් ඒ දිහා බලන් ඉදලා,
-ලස්සනයි නේ .. මේ හඳ කවදාවත් තාමත් වෙනස් වෙලා නැ එදා වගේමයි නේද ..
-ඔව් ඔයා වගේමයි.. පොඩි උන් දෙන්නා නිදි ද ?
-අනේ යන්න .. ඔව් පොඩි ඒකිගේ උණ නම් දැන් බැහැලා ..ඒ උනාට දඟල දඟලා හිටියා කකුල් දෙකේ ..
-යමු හසිත නිදාගමු ..
කවදාවත් මොනවත්ම නොයිල්ලපු උඹ වෙනුවෙන් ගොඩක් දේවල් දෙන්න මට හීනයක් තිබ්බා .. ඒ හීනෙ මම අද හැබෑ කරගෙන .. ඒ හීනෙ පස්සේ දුවන හැම අඩියක් පුරාවට උඹ මා එක්ක හිටියා.
ඉතින් මගේ ජිවිතේට මේ හඳ එළිය කොච්චර බැදිලා තිබ්බත් ,
නුඹයි
සඳ එළිය
රූ රටා ඇඳි
ජිවන රංග මඩල මත
නුඹයි
සඳ එළිය
එකළු කල
ජිවන මංපෙත
